Rodzice w trakcie wizyty w gabinecie bardzo często zadają to pytanie.
Wszystko zależy od tego, czy dziecko ma jakąś wadę postawy czy też po prostu ma słabsze napięcie mięśniowe i potrzebuje się wzmocnić. W przypadku wystąpienia niewielkich asymetrii w postawie, zalecany jest ruch ogólnorozwojowy. Gimnastyka korekcyjna w szkole, zajęcia ruchowe w grupach są ok. Jednak jeśli wada jest większa np. asymetria miednicy, skrzywienie kręgosłupa w znacznym stopniu, najlepiej zapytać fizjoterapeutę co dziecko może, a czego nie wykonywać, chociażby na lekcji w-f ?
I przy temacie zajęć w-f chciałabym się zatrzymać. W ostatnich latach lekcje wychowania fizycznego nie wyglądają najlepiej. Dzieci bardzo często grają w piłkę, bo przysłowiowe "rzucenie dzieciakom piłki" jest najmniej wymagającą od nauczyciela formą prowadzenia tych lekcji. Nie rozciągają się, nie ćwiczą wytrzymałościowo czy siłowo. Oczywiście istnieją wyjątki i są szkoły, w których zaangażowani wuefiści prowadzą zajęcia tak jak one powinny być prowadzone.
Trzeba pamiętać o tym, że dzieci i młodzież dużo czasu spędzają w pozycji siedzącej zarówno w szkole, jak i w domu (telefon, komputer itp.). Taki tryb życia jest powszechny i niesie za sobą niestety poważne konsekwencje zdrowotne. Osłabione napięcie mięśniowe, głowa wysunięta do przodu, asymetria ustawienia miednicy i barków, skrzywienie kręgosłupa, słabsza wydolność i wytrzymałość to tylko niektóre z nich. Małe dzieci nie mające odpowiedniego dla nich rodzaju ruchu mogą mieć problemy z wymową (brak pionizacji języka, mowa niewyraźna lub nie wymawianie niektórych głosek) lub z prawidłowym chwytem kredki czy długopisu. Są to najczęściej pacjenci z osłabionymi mięśniami obręczy barkowej oraz w tak zwanym ,,centrum ciała”. Rodzice są zazwyczaj zaskoczeni, skąd takie problemy skoro ich dziecko dużo się rusza, biega. Samo bieganie nie wystarcza. Najlepsze formy aktywności to te, które angażują całe ciało, obręcz barkową, kończyny dolne i, co najważniejsze, mięśnie posturalne. Swoim pacjentom najczęściej polecam wspinaczki, sztuki walki i taniec.
Cały czas bardzo powszechny jest basen. Należy jednak pamiętać, że mało które dziecko pływa dobrze technicznie, a w przypadku np. skoliozy, ruchy w tzw. kierunkach ułatwionych będą obszerniejsze, a tam gdzie występują ograniczenia, ruch wykonywany będzie w mniejszym zakresie, co może pogłębiać wadę, a nie ją korygować. Pływanie żabką z kolei nie jest zalecane przy miednicy ustawionej w przodopochyleniu, czyli pogłębionej lordozie lędźwiowej. Przy tej wadzie postawy niewskazane są również zajęcia z gimnastyki artystycznej, akrobatyki czy baletu.
Pływanie na grzbiecie fajnie sprawdza się przy klatce lejkowatej czy Chorobie Sheuermanna. Pamiętajmy, że basen wpływa m.in.na rozwój koordynacji ruchowej, zwiększa pojemność życiową płuc, ale nie koryguje wszystkich wad postawy.
Wybór właściwej aktywności ruchowej może być niekiedy trudny i trwać wiele miesięcy czy nawet lat, zanim znajdzie się tą właściwą ;) Dobrze, aby dziecko chętnie uczestniczyło w danych zajęciach czy to będzie karate, piłka nożna czy taniec.
W wyborze właściwej aktywności warto zwrócić uwagę, aby podczas zajęć ruchowych dzieci się rozciągały, miały rozgrzewkę i poćwiczyły trochę siłowo czy wytrzymałościowo. Tak zorganizowane zajęcia najlepiej wpływają na rozwój młodych organizmów i pozwalają kształtować prawidłowe postawy na przyszłość.